Als coach binnen organisaties kom je vroeg of laat op een punt waarop belangen botsen. De belangen van je coachee. De belangen van de organisatie. En jouw eigen ethisch kompas. In deze blog deelt Dawn een persoonlijke casus die precies dat dilemma laat zien. Het is een verhaal dat veel losmaakt – en dat we niet voor niets gebruiken in onze opleiding Professioneel Coachen.

Wanneer zeg je iets als coach… en wanneer juist niet?

Ik herinner me een telefoontje van jaren geleden. Anne, HR-directeur bij een grote organisatie én oud-studiegenoot van me, belde over Martijn. Hij zat bij mij in coaching. Haar vragen kwamen snel achter elkaar:

“Zag jij dit aankomen?”
“Kun je iets vertellen over het traject?”
“Wat is jouw beeld van zijn belastbaarheid?”

En ineens bevond ik me als coach in een situatie waar veel professionals vroeg of laat in terechtkomen: het spanningsveld tussen vertrouwelijkheid, loyaliteit en professionele ethiek.

Anne kende ik goed. Ze was opdrachtgever. Ze vertrouwde op mijn oordeel. Maar Martijn vertrouwde op mijn discretie.

Hoe houd je dan de juiste lijn?

– Wat deel je wél, wat niet?
– Hoe blijf je professioneel zonder kil te worden?
– Wat doe je als je persoonlijke normen wringen met de verwachtingen uit de organisatie?

Deze casus gebruik ik nog steeds in onze opleiding Professioneel Coachen. Omdat het laat zien hoe scherp het kan worden als belangen botsen. En hoe belangrijk het is dat je als coach niet alleen tools en technieken beheerst, maar ook stevig staat in je ethisch kompas.

Bij JBBX ontwikkelden we 6 ethische pijlers voor coaches die werken in of met organisaties. Niet als regels, maar als richtlijnen om zuiver te blijven handelen – juist als het schuurt.

Wil je het volledige verhaal lezen én de 6 pijlers ontvangen?